ഇപ്പോള്‍ സമയം പുലര്‍ച്ചെ നാല് മണി. എല്ലാവരും നല്ല ഉറക്കം. ആകാശത്ത് ഒരു
തേങ്ങാപ്പൂളിന്‍റെ വലിപ്പത്തില്‍ ചന്ദ്രന്‍ ലോകത്തിന് കാവലിരിക്കുന്നു.
കൂട്ടിന് ഒരേയൊരു നക്ഷത്രം മാത്രം. ബാക്കിയൊക്കെ മേഘങ്ങള്‍ വന്നു
മൂടിയിരിക്കുന്നു. എന്‍റെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ പോലെ... എന്‍റെ ജനലിന് പുറമെയുള്ള
കാഴ്ച അവ്യക്തമാണ്. മൂടല്‍മഞ്ഞ് മനസിനെ കൂടി ബാധിച്ചുവോ എന്ന് ഞാന്‍
ഭയപ്പെടുന്നു. ലോകത്തിന്‍റെ നിശബ്ദത, മൂടല്‍ മഞ്ഞില്‍ അവ്യക്തമായി കാണുന്ന
കാഴ്ചകള്‍, ജീവനില്ലാത്ത ശരീരം പോലെ അനക്കമില്ലാത്ത മരങ്ങള്‍... എത്രയും
പെട്ടന്ന് സൂര്യന്‍ ഉദിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍. ഉണര്‍ന്നിരിക്കുന്നവന്‍റെ പ്രാര്‍ത്ഥന... വ്യര്‍ഥമായ പ്രാര്‍ത്ഥന...
